Familieopstelling: mijn eerste ervaring
Familieopstellingen: het ontwarren van de gebeurtenissen uit je jeugd.
De vier dingen die ik leerde van mijn Familieopstelling
Een eerste sessie tafelopstelling
Eindelijk deed ik dan ooit mijn familieopstelling. Als coach in Amsterdam wilde ik daar al lange tijd mee aan de gang. En er kwamen allerlei dingen boven waar ik me niet van bewust was. Iets waar ik mee aan werk zou kunnen gaan, om nog iets beter terug te kijken op mijn jeugd. Het ontwarren van een knoop.
Ik vertelde over wat er in ons gezin zo’n beetje speelde, zo rond mijn achtste. Ik lag op mijn tapijt, met het uitzicht op Amsterdam-Oost. Voor me lagen de houten poppetjes die we hadden opgesteld. Daar stond ik dan, met mijn broer, zus, ouders, opa’s en oma’s. En ik keek met vragende blik naar de bevriende coach die deze sessie faciliteerde. Ik had het plan opgevat om eens wat vragen te gaan onderzoeken over mijn vroegste jeugd. Zij noemt het een tafelopstelling (hoewel wij het op tapijt deden).
Ik ontkwam er niet aan; er waren niet alleen mooie dingen. Er kwamen ook wat donkere kanten boven.
Waar mensen met elkaar omgaan, worden mensen geraakt. In positieve en minder positieve zin.
Ook ik maak ongetwijfeld mensen geregeld boos. Of anderen raken iets bij mij. En dat was ook zo in mijn vroegste jeugd. Je ouders doen jou iets aan, je zus doet je broer iets aan, jij je hebt je kinderen pijn gedaan, of omgekeerd, liefst allemaal niet te ernstig. En hopelijk zonder langdurige gevolgen. Jammer genoeg, sommige dingen blijven wel hangen. Ik bleek geen uitzondering. “Dat klinkt bekend” zei mijn coach. Toen ik vertelde wat er door me heen ging. Ik had vooral boosheid.
Emoties
Boosheid
Emoties zoals boosheid hebben ‘een houdbaarheidsdatum’: een tijdelijke aanval van woede, die je sterk maakt, is soms nodig om voor jezelf op te komen. Maar daarna heeft het zijn nut gehad. Je blijft geen muggengif spuiten als zomer is afgelopen.
Boosheid heeft ook te maken met grenzen stellen, maar ook met bepaalde wensen. Een grens wordt overschreden of een wens niet gezien. Het kan ook een andere emotie waar je minder goed bij kan, verhullen, Bijvoorbeeld verdriet. Zo werd me duidelijk gemaakt door de coach.
Achter boosheid zit verdriet, achter verdriet een verlangen. “Probeer bij je verdriet te komen”, zei deze life coach tegen me. Daar worden dingen opgelost. Daar gaat het stromen. Maar ik vond de woede wel fijn.
In de boosheid worden echter dingen vastgezet. Daar stroomt het juist niet en wat niet stroomt wordt opgehoopt. Dus handig is het niet.
Blijf je te lang zitten met onverwerkte gevoelens, dan groeit er iets in je. Draag je het gif met je mee, dan word je bitter, somber, of depressief mens of gewoon een minder prettig mens om mee te leven.
“Ken je het boek de Fontein?” vroeg ze (Ja die bestseller heb ik.. evenals al die andere life coaching en self-help boeken, die ik in de kast heb staan). Maar om het echt te begrijpen moet je soms ‘voelen’. Het weten is niet voldoende. En ik moet zeggen - dat gebeurde, m.a.w. ik voelde. Door het emotionele spel met de poppetjes, die voor me dansten op het tapijt. Een Stratego of Monopoly met mijn jeugd, of zelfs mijn leven.
Mijn 4 lessen na een eerste ervaring met opstellingen
Kijk naar een essentieel punt op je leven, bijvoorbeeld de periode van je 8ste jaar. Dat is natuurlijk geen ijzeren wet - maar daar begonnen wij.
Ik bleek mezelf - toen ik de poppetjes neerzette - buiten de groep te zetten.
Dus de vraag van de coach: doe je dit - buiten de groep staan - vaker in het leven?
Buiten de groep kunnen staan geeft mij autonomie, zelfvertrouwen en de mogelijkheid om een helder beeld (als outsider) te hebben. Maar het heeft ook nadelen ben ik nu achter. Als outsider kan je oordelen, hoef je niet mee te doen, lekker makkelijk. De plek innemen in je systeem, dat is het uitgangspunt. Dus ik sta dan naast mijn broer, die weer naast mijn zus staat, die de oudste is.
Waarom die plek innemen? In een systeem, zoals een gezin, geldt een ordening . Als mensen structureel hun plek niet innemen, wordt het systeem ontregeld en krijg je stress en gedoe. En dat gebeurt best vaak in het leven. Denk aan de vader die zijn oudste dochter niet ziet als ‘oudste’ (bijv bij opvolging in het familiebedrijf).
Systemisch werk kan je toepassen in elke samenstelling waar je met een groep werkt. Teams op het werk, in het gezin, in relaties, in sportteams. Je leert je patronen kennen - je leert waar je die desgewenst kunt ombuigen of doorbreken. Ook kan het aanleiding geven nog eens bijvoorbeeld met je familie over bepaalde zaken van vroeger te spreken.
Door grote belangstelling werk ik nu samen met een goede familieopstellingen expert: stuur mij een bericht als je interesse hebt!
Robert de Wilde
Robert de Wilde is een gecertificeerde loopbaancoach en business coach en mediator uit Amsterdam met 10+ jaar ervaring. Hij werkte met meerdere teams in de advocatuur in Amsterdam en met juridische afdelingen in het bedrijfsleven en maakte zelf als legal counsel deel uit van meerdere juridische afdelingen.